Keuze-onderdelen

1) Creatieve Opdracht: Muziek bij De Aanslag

Als creatieve opdracht heb ik ervoor gekozen om een soundtrack samen te stellen voor De Aanslag. De Aanslag is geschreven door Harry Mulisch en is in 1982 voor het eerst uitgegeven bij de Bezige Bij in Amsterdam.

1) Als eerste lied van mijn soundtrack heb ik gekozen voor Long Nights van Eddie Vedder, zanger van Pearl Jam (Eddie Vedder - Long Nights). De lyrics van dat lied gaan als volgt:

Have no fear  

For when I'm alone

I'll be better off than I was before  

I've got this life

I'll be around to grow

Who I was before

I cannot recall

Ik heb dit lied gekozen omdat het voor mij lijkt alsof deze woorden zo uit Antons mond zouden kunnen komen. Als het ware, als een geruststelling aan het adres van zijn familie. ' Je hoeft niet bang te zijn, mama, nu dat ik alleen ben. Ik zal er goed vanaf komen.'
Maar volgens mij is het niet alleen een geruststelling aan het adres van zijn moeder (of zijn familie), maar ook aan zichzelf. Hij wilt nooit of kan nooit toegeven aan zichzelf dat hij de aanslag en de latere gebeurtenissen die daarop volgen al achter zich heeft gelaten, terwijl dat natuurlijk niet waar is.
Ook de titel van het lied, Long Nights, heeft mij dit lied doen kiezen. Op de aanslag volgt een periode die te omschrijven valt als een lange nacht voor Anton.

2) Als tweede lied op mijn lijst heb ik gekozen voor het lied Forget Her van Jeff Buckley (Jeff Buckley - Forget Her). Dat lied gaat over een jongen die zijn vriendin maar niet kan vergeten. Ik heb dit lied gekozen omdat Anton De Aanslag maar niet kan vergeten. Qua betekenis hangt dit lied dus beter samen met de waarheid dan het vorige, omdat Anton het niet kan vergeten. Ook kan Anton de vrouw die hij in de donkere cel ontmoet, Truus Coster, niet vergeten, maar ook dat onbewust. Zo baseert hij zijn toekomstige partnerkeuze altijd op het beeld dat hij van Truus had toen hij haar in de donkere cel niet kon zien.

3) Het volgende liedje op mijn lijst is Road To Zion van Damian Marley en Nas (Damian Marley - Road To Zion). Damian Marley, zoon van Bob Marley is aanhanger van het Rastafari-geloof. Voor hen is Zion het Beloofde Land. Ik heb dit lied gekozen omdat we de hele weg die Anton doorheen het verhaal aflegt als het ware kunnen zien als zijn weg naar het Beloofde Land. Als het ware op zoek naar zijn verlossing.
Dit liedje zou dus als het ware de hoofdsoundtrack kunnen zijn voor het boek.

4) Het volgende lied op mijn soundtrack is wat aparter en specialer. Het nummer heet Monsters door Kaiju (Kaiju - Monsters). De tekst van dat lied gaat als volgt:

It's late and it's creepy. 

There are monsters in my head. 

They're making me think about things that people might have said 

...

Dit lied koos ik omdat het gaat over 'monsters' of kronkels in je hoofd die je over de dingen laten nadenken. Ook Antons hoofd zit vol met zo'n kronkels die hem altijd herinneren aan dat wat er vroeger is gebeurd. Of het hem er nu rechtstreeks aan herinnert of onbewust, het komt altijd terug. Dit liedje staat dus eigenlijk voor wat er in Antons hoofd omgaat.

5) Het laatste nummer op mijn lijstje is Finally Moving van Pretty Lights (Pretty Lights - Finally Moving). Dit lied komt naar mijn idee pas voor helemaal op het einde van het verhaal. Op dat moment heeft Anton het verleden en wat er allemaal gebeurt is volledig doorgrond en is hij klaar om het te laten rusten. Hij laat nog stofwolkjes opwaaien maar er is geen stof meer te zien. Hij is overal klaar mee en is eindelijk klaar om verder te gaan met zijn leven. Finally Moving.

Dat was mijn muzieklijst voor De Aanslag. Ik wens iedereen die dit leest veel luisterplezier!

2) Extra gedichtanalyse

          1) De vrouw van de zon - Hendrik Marsman

Vrij en eeuwig,
tijdeloos ontheven,
in een hoog en onaanrandbaar zweven,
schrijdt gij,
koninklijk geheven,
langs de blauwe muren van het licht.

o! de sneeuwstorm van uw gouden mantel
o! de zon, het diamanten vlamsel,
dat de heemlen uitstroomt uwer haren
langs de wolkenloze bergen van de dag

o! de nacht -
waar uw fonkelende gouden tocht
in de hoge, sidderende loop der herten
eenzaam eindigt,
in de diepste verten.

Bespreking:Voor de extra gedichtanalyse heb ik deze keer wederom een gedicht van de hand van Hendrik Marsman gekozen. Dit omdat de stijl waar hij zo bekend voor is, het expressionisme, een stijl die hij aannam na van het vitalisme te zijn afgestapt - Marsman gold trouwens als de grootste vertegenwoordiger van het expressionisme en het vitalisme in de Lage Landen - in dit gedicht des te duidelijker wordt in tegenstelling tot het vorige gedicht dat ik van Marsman heb besproken (zie tab 'Gedichtanalyse'). Het expressionisme komt hier niet zozeer naar voor in de stijl of de lay-out van het gedicht maar des te meer in de beschreven inhoud:

o! de sneeuwstorm van uw gouden mantel
o! de zon, het diamanten vlamsel,
dat de heemlen uitstroomt uwer haren

en

waar uw fonkelende gouden tocht
in de hoge, sidderende loop der herten
eenzaam eindigt, 

In het gedicht maakt Marsman veel gebruik van enjambementen. Ook houdt hij er geen consequente eindrijm aan over. In de eerste strofe rijmt hij met de -ven-klank ('ontheven', 'zweven' en 'geheven') en in de laatste strofe gebuikt hij de als eindrijm de -ten-klank ('herten' en 'verten'). Ook hierin wordt het expressionisme duidelijk waarbij de dichter zich niet aan bepaalde patronen bindt.

Wat betreft de inhoud dicht Marsman over een vrouw die in zijn ogen enorm veel ontzag opwekt. Ze is precies zo boven alles verheven maar niet op een hautaine manier, maar eerder als iemand die positief opvalt en als het ware glundert. Toch zien we in de laatste strofe een negatievere noot die komt bovendrijven: 's nachts is de vrouw eenzaam en haar glunderende tocht eindigt in het duister:

o! de nacht -
waar uw fonkelende gouden tocht
in de hoge, sidderende loop der herten
eenzaam eindigt,
in de diepste verten.

Afbeelding:

Als afbeelding koos ik voor dit schilderij van Monet. Claude Monet is natuurlijk geen expressionistische maar wel een impressionistische schilder, maar ook dat heeft mij net voor deze afbeelding doen kiezen. Met deze afbeelding is duidelijk te zien dat het afbeelden of beschrijven van de glunderende vrouw niet gebonden is aan de stijl waarin men werkt. Ik vind dat Monet erin geslaagd is om net zozeer een (positief) verheven vrouw af te beelden. Deze inhoud van het gedicht wordt dus zeker en vast gedekt.
Toch zouden we ook kunnen stellen dat wanneer we zouden inbeelden dat deze vrouw op dezelfde plaats zou staan als waar ze nu staat maar dan in complete duisternis, dat van haar schoonheid dan ook niets meer te zien zou zijn. Het licht geeft ons onze schoonheid.

3) Extra literatuuractua

1) TV-reeks 'Game Of Thrones' zal boeken inhalen

Voor mijn extra literatuuractua heb ik voor onderstaand artikel gekozen omdat ik dit echt schandalig vind. Ikzelf ben een enorme fan van de boeken die ik allemaal gelezen heb en dat men de tv-serie broadcast voor de boeken zijn uitgegeven puur en alleen om individueel winstbejag vind ik echt niet kunnen.

De tv-reeks is vernoemd naar het gelijknamige eerste deel uit de serie, met name Het Spel der Tronen. De boekenserie zelf heet in feite Een Lied van IJs en Vuur of A Song of Ice and Fire. De serie vertelt het verhaal van verschillende families die in het rijk 'Westeros' en die onderling enorm in conflict liggen en oorlog voeren met elkaar terwijl het rijk vanuit het Oosten in feite wordt bedreigd door een vrouw met een rechtvaardige claim op de troon van Westeros. Haar familie is namelijk zovele jaren geleden, toen ze nog de koningen leverden, verbannen en deels vermoord. Bovendien is deze vrouw, Daenerys, in het bezit van draken. En dan gaan de poppen pas echt aan het dansen.

Als ik eerlijk ben dan moet ik toegeven dat ook ik de tv-serie bekeken heb en dat ik daarvan genoten heb. Het is natuurlijk spijtig dat de fantasy-elementen uit de boeken anders uitdraaien op tv dan dat ik ze mezelf had ingebeeld, maar aan de andere kant gevendeze elementen wanneer ze goed uitgewerkt zijn, zoals weldegelijk gebeurt in de serie, ook een meerwaarde aan het verhaal.

Desondanks vind ik het spijtig dat men de tv-serie verspreid voordat de boeken geschreven/geplubiceerd zijn omdat ik vind dat dat ook van weinig respect betuigt aan het adres van de schrijver. Hij wordt als het ware verplicht om het verhaal nu al gevormd te hebben en kan er niets meer aan veranderen terwijl het uiteindelijk nog altijd zijn uitvinding blijft. Ook zal hij hierdoor volgens mij op de een of andere manier verplicht zijn om zich aan het script te houden dat hij de scenaristen heeft doorgegeven zodat plotse inspiraties, invallen of wijzigingen niet meer mogelijk zijn. Het artikel vindt u hier: Extra literatuuractua 1.